Lokker, Jan.

Gevallen voor het Vaderland. “Allez Chasse!”

Leeftijd: 21.

Geboortedatum: 11 oktober 1918.

Geboorteplaats: 21 mei 1940.

Adres: Van Aerssenstraat 235 te Den Haag.

Beroep: –

Onderdeel: 2 Compagnie, Grensbataljon Jagers.

Rang: Gewoon dienstplichtig soldaat.

Datum en locatie van sneuvelen: 21 mei 1940, Duinkerken (BEL)-Oye La Plage (FRA) aan boord van de S.S. Pavon (gewond)-21 mei 1940 in het Militair Hospitaal Saint Pierre, 22 Rue Leveux te Calais (FRA), (overleden aan zijn bekomen krijgsverwondingen).

Wijze van sneuvelen: Het vrachtschip ‘Pavon’ werd bij Duinkerken door een bom getroffen, raakte in brand en werd gemitrailleerd. Het werd bij Oye la Plage/Graveline aan de grond gezet en de gewonden werden naar Calais gebracht. Jager Lokker overleed op 21 mei 1940 in het Militair Hospitaal Saint Pierre, 22 Rue Leveux te Calais (FRA).

Achttien jaar later kocht Wubbe Horlings een dubbelwoning in Den Haag. Met zijn gezin ging hij wonen in het benedenhuis. De twee etages hadden een aparte opgang. Bovenin woonde een weduwe. Haar man was dood, maar zij had ook een zoon verloren. Die was gesneuveld bij het bombardement van de Pavon.

Op 8 november 1940 werd Jan Lokker herdacht in ‘zijn’ oude H.B.S., aan de Raamstraat in Den Haag, samen met nog twee oud-leerlingen die bij het begin van de oorlog waren gesneuveld. Het dagblad Het Vaderland was bij de plechtigheid aanwezig.

De koraalmuziek die bij de plechtigheid werd gespeeld was van Johann Sebastian Bach, één van de grootste componisten die het land van de Bezetter had voortgebracht en die kennelijk al salonfähig was bij de herdenking van Duitse oorlogsslachtoffers. Terwijl de organist het koraal ‘Gib dich zufrieden und sei stille’ speelde ‘werden de genoodigden binnengeleid’.

‘Nooit hebben wij bij onze opvoeding ook maar één oogenblik gedacht dat we onze jongens moesten voorbereiden op den strijd van soldaat tegen soldaat. Het heeft ons daarom overrompeld; zooals ons ook dit offer van deze drie jonge levens heeft overrompeld’, sprak ‘den vroegeren directeur van de school’. Het eerste slachtoffer was al op 10 mei ’s morgens om tien uur gevallen; de tweede sneuvelde op Tweede Pinksterdag, bij de verdediging van een brug.

‘Jan Lokker, drager van den eerepenning wegens het redden van een vrouw met gevaar voor eigen leven, viel, ver van het Vaderland, te Calais, waar hy na een moedigen strijd, met tweeduizend van zijn kameraden was heengetrokken’.

Misschien werden er ook wel woorden gewijd aan de barbaarse toedracht, maar die hebben dan niet de krant gehaald. Het Vaderland vervolgt:

Na twee minuten stilte speelde het orgel ‘Wenn ich einmal soll scheiden’. Daarna werd de plaquette onthuld, die vervaardigd is door de beeldhouwster mej. Carbaslus [Fransje Carbasius (1885-1984) verzorgde o.m. plaquettes van A.W. Sijthoff, directeur van de Haagsche Courant, Willem Kloos en zijn vrouw en Sicco Mansholt].

‘Boven de plaquette, waarop de namen zijn aangebracht, bevinden zich de portretten van de drie gesneuvelden, te zamen in één lijst zooals zij ook vielen, te zamen in één strijd, voor één doel. Nadat de genoodigden zich hadden opgesteld, defileerden vervolgens de oud-leerlingen en leerlingen langs de ingemetselde plaquette en bewezen daarmede de laatste eer aan hun klassegenooten en vroegere leerlingen, die in dezelfde banken hadden gezeten’.

De gedenkplaat lijkt te zijn verdwenen. De HBS is in 2009 verbouwd tot wooncomplex. Het bureau dat daarbij betrokken was heeft geen plaquette aangetroffen. Maar een attente lezer achterhaalde een krantenknipsel met een foto van de plaquette, waarop de drie vroege oorlogsslachtoffers van de HBS werden afgebeeld.

Locatie laatste rustplaats: Algemene Begraafplaats Kerkhoflaan te Den Haag, vak/rij/nummer 33A14. Op 26 mei 1940 in Calais Nord (FRA) in verzamelgraf begraven. Op 10 december 1941 daar herbegraven. Op 17 januari overgebracht uit FRA. Op 25 januari 1950 herbegraven in Den Haag.