Gevallen voor het Vaderland. “Allez Chasse!”
Leeftijd: 22.
Geboortedatum: 19 mei 1926.
Geboorteplaats: Voorhout.
Adres: Bergamolaan 3 te Voorhout.
Beroep: Bloemistarbeider.
Onderdeel: 1 Compagnie, 4 Bataljon, Garderegiment Jagers, 4 Infanterie Brigade, D-“Palmboom” Divisie.
Rang: Gewoon dienstplichtig soldaat.
Registratienummer: 26.05.19.080
Datum en locatie van sneuvelen: 23 december 1948, Brantas of Tangkok, nabij ten Noorden van Grisee, Oost-Java (NOI-IDN).
Wijze van sneuvelen: Gesneuveld. “We moesten een keer een post overnemen. Midden in de nacht. Ik was toen commandant van de mortier. We werden aangevallen. Nico Hermans werd meteen doodgeschoten. Wij, de anderen, probeerden de vijand van ons lijf te houden. We moesten Nico wegbrengen maar de brug over de kali was opgeblazen. Het hele gebeuren had een enorme impact” (Interview 1 juni 2023 met Jager Henk van Dorp, oud-strijder).
Op 23 december 1948 krijgt het 9e peloton de opdracht om in de militaire post ten noorden van Grissee het achterland te beschermen tegen gesignaleerde benden. De benden dringen om twee uur ’s nachts tot de post door en bestoken die hevig. Nico wordt het slachtoffer van dit vijandelijk vuur, hij wordt getroffen door een geweerkogel in het voorhoofd. Henk van Dorp, commandant van de mortier, vertelt later dat ze Nico moeten wegbrengen maar dat de brug over de kali (rivier) is opgeblazen. De plek van de aanval en het overlijden wordt vastgelegd op kaart D54 /XL A-B coördinaat 341011. In enkele documenten wordt ook Brantas als de plaats van zijn overlijden genoemd. Deze rivier in Oost Java is met 320 kilometer de langste van Oost Java. Mogelijk, maar niet zeker, is dit de kali waarvan de brug is opgeblazen.
Locatie laatste rustplaats: Ereveld Kembang Kuning te Soerabaja (IDN), vak/rij/nummer B 296. Op 24 december 1948 begraven. Op vrijdagmiddag 24 december om drie uur vindt, bij somber weer, de begrafenis (met militaire eer) op het Ereveld Kembang Koening te Soerabaja in graf no. 275 plaats. De begrafenis wordt geleid door aalmoezenier Willems in aanwezigheid van de commandant Majoor J.B. Capel, pelotonscommandant J. Dreyer alle militairen van het 9e peloton en vertegenwoordigers van de twee andere pelotons. Na gebeden werden de geweren gepresenteerd en met eresalvo’s werd de kist
in het graf neergelaten. In de brief die de commandant op 25 december aan Nico’s ouders schrijft hij dat Nico een flink en uitmuntend soldaat was. Hij was zeer gezien door zijn bijzondere opgewektheid en
grote kameraadschap en daardoor een voorbeeld voor anderen. Het overlijden van Nico wordt in Voorhout vastgelegd op 7 maart 1949 in akte nummer 6. Dit ingevolge een afschrift van overlijden van krijgslieden van 24 december 1948 waarin vermeld is dat hij op 23 december 1948 om 02.30 te Tangkok bij Grissee in Indonesië is overleden. Het graf wordt door de familie Hartman, Reiniersz Boulvard 235 (djal. Diponegoro 235) uit Soerabaja onderhouden. In een brief van Kerstmis 1951 schrijven ze aan de ouders dat de helmhoed van Nico van het graf, net als van veel ander graven gestolen is.
Overig: Ongehuwd. Zoon van Johannes Hermans en Johanna van Schooten. Jan Hermans koopt in januari 1922 op een veiling in café Vaart- en Spoorzicht bij Piet Gijs de onroerende goederen van de transportondernemer Cornelis Verlaan. Cor Verlaan heeft een bodedienst op Leiden maar is in financiële moeilijkheden gekomen. Het ter veiling aangebodene bestaat uit het woonhuis ’s-Gravendamscheweg 81, waarin een vrachtrijderszaak met wagenschuur en stalling, een perceel bouwterrein er naast met schuur
en een perceel weiland er achter alles deel uitmakend van Voorhout Sectie A nummer 1683.
Jan Hermans koopt deze goederen voor f 8.205,-.
Kort daarna, op 6 juli 1922 trouwt Jan Hermans in Voorhout met Jans van Schooten. Jan is
een kleine bloembollenkweker en tuinder van erwten en bonen. Er wordt bijna elk jaar een kind geboren waarvan er één niet levensvatbaar is. Het gezin zal uiteindelijk uit dertien personen bestaan en armoe is troef. Boodschappen worden steeds bij een andere kruidenier gedaan om de verschillende rekeningen niet teveel te laten oplopen. Er wordt een kwartje bij opoe geleend om petroleum te kopen, anders kunnen de aardappelen niet gekookt worden. Nadat er later een gasaansluiting is gekomen, wordt vaak het dubbeltje voor de gasmeter geleend.
Achtereenvolgens komen Jan jr. (1923-2006), Nel (1924-2021), Wim (1925-2011), Nico (1926-1948), Riet (1929-2012), Mien (1929-2007), Tiny (1930-2019), Jo (1932-xxxx), Han (1933-2021) en Sieg (1942) ter wereld. De kinderen helpen van jongs af aan met bollen pellen en bonen plukken. Met nieuwjaar worden er Z.N. wensen rondgebracht en met wat de kinderen dan krijgen is moeder erg blij. In het voorjaar worden langs de weg bloemen en slingers verkocht. Omdat vader Jan geen hyacinten teelt worden die bloemen gebietst bij andere kwekers.
In 1943 wordt de oudste in het gezin, Jan jr. opgeroepen voor arbeidsdienst in Duitsland. Hij is zondagsschilder en fysiek niet heel sterk. Hij te werk gesteld bij boeren in Stockstadt. Twee jaar later, na het einde van de oorlog komt hij weer naar huis. Nico meld zich op 7 november 1946 bij het Regiment Jagers om zijn dienstplicht te vervullen. Hij wordt als gewoon dienstplichtig soldaat opgeleid in de 1946 in de Elias Beeckmankazerne te Ede. Op 24 december 1946 krijgt Nico tien dagen kerstverlof. Vervolgens krijgt hij op 11 mei 1947 tien dagen inschepingsverlof in verband met de geplande uitzending naar Nederlands Indië.
Op 21 mei is hij weer terug in de kazerne en gaat op 30 mei 1947 in Amsterdam aan boord
van de Johan de Witt. Het schip passeert op 11 juni de Kreeftskeerkring. Op 28 juni arriveert
ze in Soerabaja, waar de militairen van boord gaan. De opdracht is om in Indië orde en vrede te brengen. Dat betekent patrouille lopen en mijnen ‘zwiepen’ wat heel gevaarlijk is. Hij geniet twee keer tien dagen verlof in Treter (?) voordat hij tijdens zijn laatste actie sneuvelt. In totaal overlijden twaalf kameraden van zijn compagnie in Indië, vaak door zogenaamde trekbommen. De manschappen van het 9e peloton verblijven uiteindelijk drie jaar in Indië.
Onderscheidingen
- Ereteken voor Orde en Vrede met gespen: 1947-1948.
Monumenten
- Schaarsbergen, ‘Monument voor Grenadiers en Jagers’.
- Voorhout, ‘Bevrijdingsmonument’.
- Den Haag, ‘Lijst van Gevallenen tijdens oorlogen en missies sinds de Tweede Wereldoorlog’.
Bronnen
- Laatste Bericht, Ereveld van Indië en Nieuw-Guinea, Jack Kooistra (PENN Communicatie).
- Ministerie van Defensie.
- Uitgave 4e Brigade (1950). Oost-Java, Gedenkboek der 4e Infanterie-Brigade. Tilburg, Nederland: Drukkerij Henri Bergmans N.V., (pag. 314).
- Open Archieven.
- Nationaal Archief.
- Oorlogsgravenstichting.
- Lijst gevallenen 4 GJ van de Heer van der Pijl.
- CAD: archief 4 GRJ.
- MvO/St AG/Afd.A-5/Sectie 3/Bur.1 nr.: 48-30223 (710).
- Artikel Schakel Midden-Delfland, 1 juni 2023 over Jager Henk van Dorp (Nico Hermans wordt ook genoemd).