Gevallen voor het Vaderland. “Grenadiers Vooraan!”
Leeftijd: 51.
Geboortedatum: 04 september 1888.
Geboorteplaats: Amsterdam.
Adres: Oostzanddijk 1 te Hellevoetsluis.
Beroep: Werktuigkundige.
Onderdeel: 3 Compagnie, 2 Bataljon, Regiment Grenadiers.
Rang: Reserve-Kapitein der Grenadiers.
Datum en locatie van sneuvelen: 10 mei 1940, Ypenburg-Hoofdgebouw, Rijswijk (ZH).
Wijze van sneuvelen:”Heeft zich door moedig optreden tegenover de vijand onderscheiden door op 10 mei 1940 als commandant van een compagnie Grenadiers, welke compagnie was aangewezen om het vliegveld Ypenbrug, hetwelk grotendeels door de vijand was bezet, te heroveren, stoutmoedig, na zich bij één van zijn secties te hebben aangesloten, onder vijandelijk vuur en een idere aanmoedigend naar voren te gaan om het vliegveld te kunnen hernemen. In het bijzonder door daarbij op rustige, voorbeeldige wijze met enkele door hem gevraagde vrijwilligers van deze sectie, zelf vooropgaande, tussen de brandende gebouwen aan de rand van het vliegveld te begeven, totdat hij, kort daarna, dodelijk werd getroffen”. (K.B. no. 5 van 21 juni 1949, 2573).
Hij had tijdens de tegenaanval op Ypenburg zijn compagnie op indrukwekkende wijze geleid. Hij liep voortdurend rechtop en gaf, een sigaar rokend, zeer kalm zijn bevelen alsof het een oefening betrof.Hij gaf zijn mannen een onschatbare morele steun; hij sneuvelde in de gevechten met de in bomkraters verborgen vijand. “…Tussen de brandende gebouwen door zijn we het vliegveld opgegaan. We hebben even gedekt in een opstelling van zandzakken bij de gebouwen. De kapitein wilde echter verder het vliegveld op en wij zijn toen 100 tot 150 meter voorwaarts gegaan. Tenslotte zaten we in een granaattrechter. Korporaal Samson en ik kregen opdracht van de kapitein om shcuin over het vliegveld naar een bosrand te gaan, waar Duitsers in een greppel zaten. Toen we uit de trechter kwamen werd er gevuurd. We gingen op de knieen zitten om ons te dekken. De kapitein had ons de opdracht gegeven, terwijl hij zelf buiten de trechter was. We vroegen hem of hij niet moest dekken, maar hij zei dat dit niet nodig was. Hij had dit juist gezegd toen hij doorboord werd door mitrailleurkogels en werd getroffen door een schot in de hartstreek (OGS meld een schotwond aan het hoofd). Dodelijk gewond bleef hij kalm en zei: ‘Laat mij maar liggen en ga je gang…
Locatie laatste rustplaats: Gemeentelijke Begraafplaats a/d Kerkhoflaan, Militaire erehof Den Haag, vak/rij/nummer 4. Hij werd dood binnen gebracht in het Roode Kruis ziekenhuis en is op 17 mei 1940 begraven.
Overig: Gehuwd met Johanna Josephina Wilhelmina Hooijmeijer. Zoon van Wilhelm Otto Julius Böttger en Jacoba Busch.
Onderscheidingen
- Het ‘OORLOGSHERINNERINGSKRUIS MET DE GESP NEDERLAND MEI 1940’, postuum toegekend.
- Het ‘BRONZEN KRUIS’, postuum toegekend.
Monumenten
De straten in Waterwijk (Den Haag) zijn genoemd naar militairen die sneuvelden bij de Slag om Ypenburg (10 mei 1940). Wilhelm Otto Julius Böttger (1888 Aan de waterkant (zie rondje) staat sinds 2010 het monument van de Grenadiers en Jagers. 
Bronnen
- Ministerie van Defensie.
- Open Archieven.
- Nationaal Archief.
- Stichting Herdenking Militaire Erehof ‘s-Gravenhage.
- Uitgave door de Stichting “Fonds tot handhaving van de traditiën der Grenadiers en Jagers” (1954). Gedenkboek Grenadiers en Jagers, 1939-1954. Den Haag, Nederland: Drukkerij C. Blommendaal N.V.
- Nederlandse gesneuvelden in de meidagen 1940, J.W. de Leeuw (ASPEKT). Müller, E. (2016).
- Müller, E. (2016). 1940-2016, Het Bronzen Kruis. Voor moedige en beleidvolle daden. Ridderkerk, Nederland: Studiekring Ridderorden en Onderscheidingen.
- De Slag om Ypenburg, E.H. Brongers (GAR).